سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. سرقت ادبی به این معنی است که کار، ایده یا کلمات شخص دیگری را در نظر بگیرید و آنها را به عنوان متعلق به خودتان معرفی کنید. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. مقاله ما سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدهای آن و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کند.
مقالات علمی با سرقت ادبی
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. تحقیقات علمی به روش های زیر مستعد سرقت ادبی هستند:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. جدی‌ترین نوع سرقت ادبی می‌تواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازات‌های قانونی شود.
متن کپی شده از منابع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته منتشر نشده مستقیماً سرقت علمی است. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. در صورت استفاده از این روش علیرغم اینکه به نظر سرقت ادبی نیست، دستنوشته شما رد می شود.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. در این مورد از خطی که قبلا منتشر شده استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است، بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محققان باید مطمئن شوند که به طور مناسب به مقالات قبلی خود استناد کرده و در صورت لزوم مجوز دریافت کنند. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها ایده ها و تحقیقات اصلی را نشان می دهد.
3. ترجمه سرقت ادبی
مفهوم بازنویسی سرقت ادبی زمانی است که فرد از کلمات و ساختار جملات شخص دیگری استفاده می کند اما آنها را کمی تغییر می دهد. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
این نوع سرقت ادبی شامل استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگو برای خودتان، اصلاح فقط چند کلمه یا ساختار جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف به جای کلمات اصلی است.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. محققان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را هنگام ترجمه تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم اینکه ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب، برخی از راه‌های وقوع سرقت ادبی موزاییک هستند.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و از کلمات خودشان استفاده می شود. پژوهشگران باید ایده‌های اصلی را هنگام جمع‌بندی منابع متعدد به دقت نشان دهند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
سرقت ادبی در یک مقاله علمی می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. در نتیجه، اعتبار و اعتبار یک محقق می تواند آسیب جدی ببیند. همچنین می‌تواند از نظر مالی بر محققان تأثیر بگذارد و ادامه تحقیقات آنها را پس از رد نسخه خطی دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
در جامعه علمی، سرقت ادبی می تواند به شدت به اعتبار یک محقق آسیب برساند. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است با جریمه نقدی، حبس یا هر دوی آنها مواجه شود، در صورتی که مجرم شناخته شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. محققین سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد کیفری قرار گیرند.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت علمی یک موضوع جهانی است و ایران نیز از این امر مستثنی نیست. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. در ایران سرقت ادبی جرمی جدی است که می تواند مجازات شدیدی را در پی داشته باشد.
اقدامات متعددی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی در حال انجام است. تحقیقات انجام شده توسط موسسات دانشگاهی و محققین باید از دستورالعمل ها و مقررات دقیق تعیین شده توسط MSRT پیروی کنند.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
قوانین ایران سرقت ادبی را با لغو مدرک جریمه می کند. در صورت مجرم شناخته شدن سرقت ادبی که می تواند عواقب قابل توجهی بر شغل و آینده آنها داشته باشد، مدرک تحصیلی پژوهشگر باطل می شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اگر محققی به سرقت ادبی متهم شود، انجام پژوهش ممکن است به حالت تعلیق درآید. کمبود منابع و بودجه می تواند ادامه کار را برای آنها دشوار کند.
ممنوعیت انتشار
این امکان برای محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم شده اند، ممنوع است، انتشارات آنها ممنوع است. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند تأثیر بسزایی در شغل و شهرت آنها داشته باشد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شده اند نیز جریمه ای در نظر گرفته شود. جریمه ها بر اساس سطح سرقت ادبی است.
پیامدهای قانونی
اگر یک محقق به سرقت ادبی محکوم شود، ممکن است جریمه و زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند.
در ایران نیز اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی انجام شده است. اخلاق تحقیق، از جمله انجام تحقیقات با کیفیت، توسط کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) نظارت می شود. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
مؤسسات دانشگاهی در ایران به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای تضمین تحقیقات اخلاقی و صادقانه، کمیته‌های اخلاقی خود را ایجاد کرده‌اند. تحقیقات در این مؤسسات باید از دستورالعمل های اخلاقی پیروی کنند و این کمیته ها مسئول اطمینان از این امر هستند.
ابزارهایی که آثار ادبی را می شناسند
تورنیتین
یکی از ابزارهای مهم تشخیص سرقت ادبی، Turnitin یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات دانشجویی و مقالات منتشر شده مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزاری کاربرپسند که یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
Grammarly سرقت ادبی و همچنین اشتباهات املایی و دستوری را تشخیص می دهد. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape سرقت ادبی را با مقایسه نسخه های خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت ها تشخیص می دهد. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی می‌شود و گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود. سرقت علمی یک مقاله دانشگاهی را می توان با استفاده از Copyscape، ابزاری که توسط ناشران و مدیران وب استفاده می شود، شناسایی کرد.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate استفاده می کنند تا مطمئن شوند که مقالات علمی عاری از سرقت ادبی هستند.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
دانشمندان از بازرسی دستی برای تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. نسخه خطی با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع برای شناسایی سرقت ادبی بررسی می شود. این امکان برای داوران وجود دارد که با مطالعه دقیق دستنوشته، سرقت علمی، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت علمی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران از نرم افزارهایی استفاده می کنند که سرقت ادبی را تشخیص می دهند. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
Turnitin، iThenticate و Copyscape برخی از رایج ترین ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی هستند که توسط داوران مجلات دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
بررسی مرجع
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران مجلات علمی از بررسی مرجع استفاده می کنند. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. ذکر همه منابع به درستی تضمین می کند که هیچ نقل قولی وجود ندارد.
بررسی‌کنندگان همچنین تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در دستنوشته دقیقاً ذکر شده‌اند و استنادها با محتوای اصلی مطابقت دارند. بازبینان ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت بیشتر بررسی کنند تا بفهمند سرقت ادبی رخ داده است یا خیر.
مقالات علمی و پیشگیری از سرقت ادبی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. از جمله مؤثرترین راه های جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید دارای استناد صحیح باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع گنجانده شده است. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
محققان در تحقیقات خود از سبک های استنادی APA، MLA و شیکاگو استفاده می کنند. پیروی از رهنمودهای سبک استناد تجویز شده توسط رشته آنها برای محققین بسیار مهم است.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. با استفاده از این ابزارها، می‌توانید یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت‌های آن را شناسایی کنید. استفاده از چک‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال آثار خود، هرگونه سرقت ادبی را شناسایی کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
در بازنویسی، شما ایده ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. در تفسیر، معنای نویسنده اصلی نباید تغییر کند. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
محققان باید به زبان خودشان ترجمه کنند و هنگام ترجمه از ساختار جمله خود استفاده کنند. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسندگان اصلی برای آثارشان توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. تحقیق باید مطابق با قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن انجام شده است منتشر شود. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. ممکن است برای محققان برای استفاده از فرم ها یا آثار خاص مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
کلید جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده از کلمات خودتان است. در ارائه آثار و ایده های دیگران، پژوهشگران باید آنها را بازنویسی کنند. در مورد نقل قول مستقیم، باید به درستی استناد شود و در داخل گیومه قرار گیرد. هنگام جمع‌بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، مستندسازی دقیق منابع ضروری است. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. منابع باید با استفاده از این اطلاعات گردآوری شوند. نیاز محقق به نگهداری دقیق سوابق و اعتبار مناسب همه منابع برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی ضروری است.
کار خود را مرور کنید
قبل از ارسال مقاله، اطمینان حاصل کنید که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و سرقت ادبی وجود ندارد. همچنین باید دستنوشته خود را برای اشتباهات املایی و گرامری تصحیح کنید. بررسی یک دستنوشته قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک مشکل، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
آزار و اذیت در جامعه علمی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، مجازات های قانونی و ابطال مدرک شود. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققان باید انواع سرقت ادبی، آثار سرقت ادبی و نحوه پیشگیری از سرقت ادبی را بدانند.
به منظور جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید از نقل‌قول‌های مناسب، استفاده از برنامه‌های سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود، حفظ سوابق دقیق و بررسی آثار خود قبل از ارسال استفاده کنند.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، مسئولیت تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی را بر عهده دارند. یک نسخه خطی با استفاده از چندین ابزار، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی منابع، برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از یکپارچگی علمی، بررسی می شود.
یکپارچگی و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید به آن پایبند باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.